هشتاد و نهمین جلسه گروه علمی فلسفه سیاسی با موضوع “فلسفه سیاسی جمهوری اسلامی“ با ارائه “آقای دکتر علیرضا صدرا” و با حضور اعضاء محترم گروه چهارشنبه ۱۲ تیر ۹۸ ساعت ۱۹ در مجمع عالی حکمت اسلامی برگزار شد.
خلاصه مباحث مطرح شده بدین شرح می باشد:
عنوان بحث و موضوع و مسئله: «فلسفه سیاسی جمهوری اسلامی ایران»است. مراد «فلسفه نظام سیاسی جمهوری اسلامی ایران» میباشد. منظور «نظریه نظام سیاسی ج.ا.ا.» است. به تعبیری موضوع «نظریه سیاسی نظام ج.ا.ا.» و به تعبیری «نظریه نظام سیاسی و حکومت ج.ا.ا.» میباشد. منظور نظریه علمی سیاسی بویژه نظریه فلسفی و حکمی یا فلسفه و حکمت ج.ا.ا. است. پیش فرض: مراتب یا وجوه سه گانه؛ هستی(موضوعیت و ضرورت) و هستی شناسی و چیستی(مبانی بینشی و منشی) و چیستی شناسی چگونگی و چگونگی شناسی نظام سیاسی ج.ا.ا. می باشد. فرضیه: «فلسفه سیاسی ج.ا.ا.؛ حقیقت(وجود: انسانیت-ابرانیت) و ماهیت(جوهره: اساس-اسلامیت) واقعیت(عوارض و شاخصهای نه گانه کمی و کیفی جمهوریت) نظام سیاسی ج.ا.ا. است». توضیح فرضیه: به تعبیری مبادی ارزشی بنیادین و غایی حقیقی انسانی-ایرانی، مبانی ماهوی بینشی و منشی یقینی(نه ظنی پنداری یا توهمی کاذب)اسلامی مظاهر واقعی کنشی و روشی یا (سازکارهای)رفتاری عینی جمهوری میباشد. نظام ارزشی(بنیادین و غایی) و نظام بینشی(نگرش) و منشی(گرایش) درونی کنش و روش یا (سازکار و)رفتار بیرونی ج.ا.ا. است. فلسفه سیاسی ج.ا.ا. حکمت حاکمیت و حاکمیت حکمت ج.ا.ا. نیز است. روش: تحلیل متن و محتوایی و تعلیل نظری و تجویز برهانی وش هودی عقلی و قلبی و تبیین عملی نقلی پدیده و پدیده شناسی نظام ج.ا.ا. می باشد. نتیجه: هستی شناسی و چیستی شناسی چگونگی و چگونگی شناسی سیاسی است.
کلید واژگان: فلسفه، علم، حکمت، سیاسی، جمهوری، اسلامی، ایران.
پیش درامد
یک.«انسان»، مختار، متفکر و «مدنی» است. یعنی؛ «اجتماعی» و «سیاسی» میباشد. فرای «زیست و زندگی مدنی» در پی «بهزیست و زندگانی مدنی»است. زیست مدنی و بویژه بهزیست مدنی انسانها، با تدبیر و تلاش خود انسانها و با همزیستی، همکاری(تقسیم کار و تبادل)و پیشرفت میسر است. این با قانون(نظام و نظام قانونی) و نظام(قانونمندی؛ قانونداری و قانونمداری) و نیروها و نهادهایی بسان دولت(هیئت حاکمه)، حکومت(رابطه ملت-دولت) و حاکمیت(خواست و اراده عمومی) و قدرت و مقبولیت و مشروعیت سیاسی و کارامدی سیاسی و بسان اینها عملی نیست.
دو.نظام سیاسی ج.ا.ا.: فراهم آمده ملت(مردم و جامعه سیاسی) و دولت(هیئت حاکمه) است. به تعبیری فراگیر مکتب(دیانت و شریعت اسلام یا نظریه و نظام قانونی)، امت(جامعه سیاسی و مردم و ملت) و امامت(رهبری و حاکمیت) می باشد. احیانا شامل سرزمین و حاکمیت می باشد. دولت(هیئت حاکمه)، حکومت(رابطه و نسب ملت-دولت و دولت-ملت)، قدرت، … نیز در این زمره اند.
درامد
فلسفه نظام سیاسی ج.ا.ا.: (علم) مبادی، علل و اسباب نظام سیاسی است. مبادی، علل و اسباب خارجی فاعلی-غایی و داخلی مادی-صوری می باشد.
زیست و بهزیست(کمال و سعادت و حیات طیبه و پیشرفت و تمدنسازی، …)
یک.مبدا یا مبادی، علت یا علل و سبب و اسباب فاعلی نظام سیاسی ج.ا.ا.:
۱ . الف.خدا: مبداء، علت و سبب نظام سیاسی ج.ا.ا. است. مبداء، علت و سبب حقیقی می باشد. مبداء، علت و سبب نخستین است. مبداء مبادی، علت علل و سبب اسباب می باشد. مبداء، علت و سبب فاعلی ابعد: (که هم «اقرب من حبل الورید»)نظام سیاسی ج.ا.ا. است.
ب.نظام تکوین(سنت های جهانی و جاویدان تبدیل و تحویل ناپذیر الهی)، عالم ملکوت یا ملکوت عالم(عالم غیب و غیب عالم)، ملایک و مدبران امور: مبداء، علت و سبب الهی دومین و موجبه نظام سیاسی ج.ا.ا. اند.
۲ . انسان و مردم:
الف.سبب فاعلی میانین و موجده نظام سیاسی ج.ا.ا. اند.
ب.مردم در عین حال مبداء، علت و سبب مادی تشکیل دهنده ملت نظام سیاسی و حتی هیئت
حاکمه نیز میباشند.
۲ . طبیعت برون و درون انسانی: عامل موثره می باشد. بسان کاتالیزورها در کنش و واکنش های شیمیایی(همانند آتش در تاثیر اسید سولفرویک بر آهن و تولید سولفور آهن)؛ تسهیل کننده، تسریع کننده و تشدید کننده اند. یا برعکس سختی سازنده، کندکننده و کاهنده می باشند.
۳ . دولت بمعنای هیئت حاکمه از رهبری و قوای سه گانه(ارکان مقننه، مجریه و قضایی، مراجع و مناصب سه گانه افتاء، خلافت یا اجراء و قضا بتناظر قوه عالمه، عاقله مدبره، قوه عامله و نفس لوامه در انسان)تا پنجگانه(قوای سه گانه و نیروهای مسلح و رسانه ها)حاکمیتی و حکومتی: علت فاعلی قریب(راهبری یا بخش دولتی)، اقرب(مجلس یا بخش عمومی) و مباشر(قوه اجرایی یا بخش خصوصی اقتصادی، سیاسی و فرهنگی داخلی و خارجی)
یا دولت تماما سبب فاعلی قریب، بخش عمومی، سبب فاعلی اقرب و (باز مردم در قالب)بخش خصوصی(اقتصادی، سیاسی و فرهنگی) سبب فاعلی مباشر نظام سیاسی است.
دو.مبداء، علت وسبب مادی نظام سیاسی ج.ا.ا: مردم، ملت، جامعه سیاسی تا جامعه مدنی و امت است.
سه: سبب صوری(فرا ساختاری راهبردی) نظام سیاسی ج.ا.ا.: شکل و ساختار نظام سیاسی ج.ا.ا.(ملت-دولت؛ رهبری و قوای سه یا پنجگانه)
چهار.سبب غایی نظام سیاسی ج.ا.ا.: (غایت و هدف نظام سیاسی: سعادت دنیوی)
یک.سبب غایی مباشر: تأمین زیست و زندگی؛
امنیت جانی(امنیت اطلاعاتی، انتظامی اجتماعی دفاعی نظامی).
دو.سبب غایی اقرب: تأمین سلامت؛ افزایش سن امید بزندگی(طول عمر و بهداشت)
سه.سبب غایی قریب: تامین رفاه عمومی: ارتقای کیفیت زندگانی مدنی(اشتغال فراگیر، افزایش
تولید ناخالص و خالص ملی و درامد سرانه مکفی، تسهیلات زندگی بسان خوراک،
پوشاک و مسکن متناسب تا تفریحات سالم و سازنده)
چهار.سبب غایی میانین: پیشرفت مدنی؛ اجتماعی و سیاسی
(الف.توسعه کمی و کیفی اقتصادی و ابزاری(سخت، نیمه سخت و نرم زیربنایی و روبنایی
مالی، تولیدی، توزیعی و مصرفی، کشاورزی، صنعتی و خدمات)،
ب.توأمان توسعه و تعادل سیاسی و توسعه
ج.در جهت تعالی فرهنگی؛ معنوی و اخلاقی)
پنج.سبب غایی بعید: شکوفایی(فطرت، کمال)، سعادت دنیوی(؛ آسایش و آرامش)، کرامت
شش: سبب غایی ابعد(غرض و هدف از نظام سیاسی): سعادت جاویدان اخروی(لقای الهی و
آرامش ابدی)؛ «انا لله و انا الیه راجعون»().
ما ز بالاییم بالا میرویم ما ز دریا ییم دریا میرویم
(مثنوی معنوی مولوی)
برامد
پرسمان پدیده و پدیده شناسی نظام سیاسی ج.اا.؛
اول.پرسه معرفتشناسی:
(امکان، حدود، مراتب و منابع شناخت عقلی، نقلی و حسی حقیقی، یقینی و واقعی)
دوم.پرسه روششناسیک
(شیوه برهانی عقلی و شهودی قلبی، شیوه تحلیل متن و محتوایی و شیوه تجربی عینی)
سوم.پرسه پدیده شناسی:
الف.شناخت نظری و تحقیقی؛
۱ . چگونگی شناسی توصیفی عینی
۲ . چیستی شناسی تحلیلی(تجریدی ذهنی)
۳ . هستی شناسی تعلیلی(انتزاعی عقلی)
ب.شناخت عملی و تحققی؛
۴ . تجویز مبادی(شالوده های) ارزشی بنیادین و غایی حقیقی
۵ . تبیین حدود مبانی ماهوی بینشی و منشی یقینی
۶ . تطبیق مظاهر(شاخصه های) واقعی کنشی و روشی یا (سازکاری و)رفتاری.
یک.دانش عینی سیاسی
دوم.فقه(حدود) و حقوقی(احکام) سیاسی
سه.فن و کارگزاری سیاسی؛ سیاستگذاری و سیاستمداری.
